آب گوارا
در کتاب مفتاح الجنة مرویست که روزى حضرت رسول صلى الله علیه و آله در حجره خود نشسته بود، و حسنین علیهما السلام در خدمت آن حضرت بودند، و آن جناب به دیدن آن بزرگواران مسرور بود، که نامگاه امام حسن علیه السلام از جد بزرگوار خود آب طلبیده حضرت به درون حجره نظر انداخت کسى را ندید.
پس از جاى خود برخاسته جام را پر از آب کرد مى خواست که به امام حسن علیه السلام بدهد، امام حسین علیه السلام عرض کرد: یا جداه اناعطشان ، حضرت رسول صلى الله علیه و آله متفکر شد، که در میان دو نور دیده چه کند اگر آب را به امام حسن علیه السلام بدهد امام حسین علیه السلام محزون مى شود و اگر به امام حسین علیه السلام بدهد، امام حسن علیه السلام محزون مى شود.
در این فکر بود که ناگاه از عقب سرش دستى با جام پر از آب از بیرون حجره دراز گردید، و عطر آن آب ، حجره را، معطر گردانیده و به امام حسین علیه السلام داد.
و رسول خدا صلى الله علیه و آله از دیدن آن خوشحال شده آب درون را به امام حسن علیه السلام داد و در آن حال ، جبرئیل به حجره ، داخل شد، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: یا جبرئیل کجا بودى ؟ عرض کرد: در سدرة المنتهى بودم که از جانب پروردگار عالم به من وحى رسید که خود را به بهشت برسان ، و یک جام آب از آب سلسبیل پر کرده براى حسین ببر، او را از انتظار بیرون بیاور، مبادا! دل مبارک حسین علیه السلام آزرده گردد
پس از جاى خود برخاسته جام را پر از آب کرد مى خواست که به امام حسن علیه السلام بدهد، امام حسین علیه السلام عرض کرد: یا جداه اناعطشان ، حضرت رسول صلى الله علیه و آله متفکر شد، که در میان دو نور دیده چه کند اگر آب را به امام حسن علیه السلام بدهد امام حسین علیه السلام محزون مى شود و اگر به امام حسین علیه السلام بدهد، امام حسن علیه السلام محزون مى شود.
در این فکر بود که ناگاه از عقب سرش دستى با جام پر از آب از بیرون حجره دراز گردید، و عطر آن آب ، حجره را، معطر گردانیده و به امام حسین علیه السلام داد.
و رسول خدا صلى الله علیه و آله از دیدن آن خوشحال شده آب درون را به امام حسن علیه السلام داد و در آن حال ، جبرئیل به حجره ، داخل شد، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: یا جبرئیل کجا بودى ؟ عرض کرد: در سدرة المنتهى بودم که از جانب پروردگار عالم به من وحى رسید که خود را به بهشت برسان ، و یک جام آب از آب سلسبیل پر کرده براى حسین ببر، او را از انتظار بیرون بیاور، مبادا! دل مبارک حسین علیه السلام آزرده گردد
کشکول النور: ج 2، ص 6، به نقل ازکتاب مفتاح الجنة
